Motivasyonunuz yüksek, çünkü eksikliğini duyduğunu şeyin bu yazıda olduğunu düşünüyorsunuz ve özgüveniniz gelince her şey çok daha kolay olacak öyle değil mi? Yalnız değilsiniz, özgüveni kazanılacak bir güç olarak görmek çok yaygındır ve hepimiz hayatımız boyunca bizi daha güçlü yapacağını vaad eden şeylerin peşinden koşarız. Daha güzel bir araba, güzel bir eş, saygın bir aile, başarılı çocuklar, gösterişli bir ev…
Şimdi lütfen peşinden koştuğunuz tüm bu şeylerden özgüveni ayırın. Çünkü O, sizi daha güçlü yapmayacak, zayıflıklarınızı güçlendirmeyecek, eksiklerinizi kapatmayacak. Özgüven sahibi olmanız yalnızca; hakikatte eksik, zayıf ya da ihtiyaç içinde olmadığınızı anlamanızı sağlar.
Çünkü hiç birimiz zayıf ya da içinde bulunduğumuz durumdan ötürü utanması gereken bireyler değiliz. Birileri bunun farkında, birileri etrafına bakarak anlamaya çalışıyor, birileri söylense de anlamıyor. Eğer öncelikle bu gerçeği kabullenmezseniz denediğiniz diğer yöntemler gibi bu yazı da işe yaramayacak. Nihayetinde başarılı olmak sizi daha özgüvenli yapmaz ama özgüvenli olan birinin kafasına koyduğu bir konuda başarısız olması gerekli şartlar sağlandığı takdirde imkansızdır.
Özgüven girişimci bir iş adamını en zor koşullarda bile ayakta tutan bel kemiğidir ve bu özelliği ile temel değerdir. Ancak dürüstlük, adalet gibi etik değerlerin yanında ismi pek anılmaz. Ne yazık ki bu temel değerin öneminin anlaşılamaması, diğer değerlerin taşınmasını da tehlikeye sokar. Özellikle güvensizlik ortamında yetişen ailelerin çocukları, okul çağından başlayıp iş hayatına atıldıkları zaman da dahil olmak üzerei sosyal adaptasyon sorunları ile boğuşur ve can sıkıcı hikayelere sahip olarak büyürler. Böylece çok büyük bir ruhsal açlık içinde oldukları için başkaları ile olan ilişkilerinde sevgi, saygı, adalet, sadakat gibi değerleri işlerine gelmediğinde kolayca göz ardı edebilirler. Çünkü bütün yaşamları biraz daha değerli ve yeterli hissetmek üzerine kuruludur. İş hayatında böyle bir çalışanın size nelere mal olabileceğini bir düşünsenize!
Sevgiler,
Nurdan Gencel
Teşekkürler = )
Teşekkür ederim :))
Teşekkürler…
Teşekkürler
Yaşadığım olaylar karşısında özgüvenimi kaybettim
:(
öz güven hem çok güzl bazende çok kötü bir duygu olabiliyor fazla öz güven insana hata yaptırıyor ama olmayıncada yaşanmıyorrrrr
Merhabalar.. ben 19 yaşında bir gencim ailemin bilhassa babamın bana özgüveni yok yaptığım bütün işlerde olumsuz karşılanıyorum…. doğru veya yanlış her zaman…………:( ve buda bendeki bütün hevesleri öldürüyor….. şuanda hiç özgüvenimde yok… bu durumdan nasıl kurtulabilirim… sizce ne yapmalıyım……??
faydali bi yazi bana biraz faydasi oldu yazanin
gönlüne saglik.
ben ve kardeşim annemler tarafından (genetik diyebilirim) özgüveni eksik olarak doğduk heralde.Babamda böyle bir sorun yok ama bende ve kardeşimde var.Bu sorundan ölene kadar kurtulmanın bir yolu yokmu.İlaç tedavisi de gördüm ama hala kurtulamadım.
”Özellikle güvensizlik ortamında yetişen ailelerin çocukları, okul çağından başlayıp iş hayatına atıldıkları zaman da dahil olmak üzerei sosyal adaptasyon sorunları ile boğuşur ve can sıkıcı hikayelere sahip olarak büyürler. Böylece çok büyük bir ruhsal açlık içinde oldukları için başkaları ile olan ilişkilerinde sevgi, saygı, adalet, sadakat gibi değerleri işlerine gelmediğinde kolayca göz ardı edebilirler. Çünkü bütün yaşamları biraz daha değerli ve yeterli hissetmek üzerine kuruludur.”
Kafamdaki karışık birçok şeye ışık oldu bu yazı. Çok üzücü birşey insanlık adına. Çokkk teşekkür ediyorum. Acaba böyle şartlarda yetişen herkesin durumu aynı sonuçlara mı çıkar içlerinden kendini yetiştirenler olamaz mı!!!! ????
Özellikle güvensizlik ortamında yetişen ailelerin çocukları, okul çağından başlayıp iş hayatına atıldıkları zaman da dahil olmak üzerei sosyal adaptasyon sorunları ile boğuşur ve can sıkıcı hikayelere sahip olarak büyürler. Böylece çok büyük bir ruhsal açlık içinde oldukları için başkaları ile olan ilişkilerinde sevgi, saygı, adalet, sadakat gibi değerleri işlerine gelmediğinde kolayca göz ardı edebilirler. Çünkü bütün yaşamları biraz daha değerli ve yeterli hissetmek üzerine kuruludur.”
kesinlikle katılıyorum ve bizlerin bunu yenmesi yine bizim elimizde çocukken kendi kararlarımızı vememize fırsat verilmedi hatta benimhangi lise hangi üniversite ve hangi bölüme gideceğime bile ben karar vermedim sadece karşı çıkmaya çalıştım ama faydalı olmadı şimdi istemediğim bir mesleği nasıl olur da yapmamı bekliyorlar… Hep farklı sektörlerde çalıştım çalışmaya devam ediyorum… Sonuç=0