Bu aralar yine değişimle ilgili düşünüyorum. Çoğu insan tarafından ”tutarsızlık, dengesizlik, kararsızlık” olarak tanımlanır değişim. Hayatı boyunca hiç değişmeyen insanlar çok güvenilir ve istikrarlı bilinir. Ama sormak istiyorum, bir insan hayatı boyunca nasıl değişmez yahu? Nasıl becerir bunu? Her konuda tüm fikirleri aynı mı kalır? Hiç mi gelişmez? Hiç mi kaymaz aklı diğer düşüncelere? Ya da değişimden korkar da bu yüzden mi hiç açmaz aklını yeni fikirlere?

Bence kesinlikle son durum. Yani korkar. Değişmeye yeltense bile diğerlerinden önce kendinden korkar. Çünkü insan çoğu zaman düşünmekten bile korkar. Biri yerime düşünse de karar verse der. Farklı şeylerden korkar. Kendini geçse dışarıdakilerden korkar. Vurulacak damgalardan korkar. Yani korkar da korkar.

Oysa değişmeyen bir varlık neye yarar ki? Değişmez dediğimiz bilimsel kanunlar bile çürütülüyor da değişiyor yeri geldiğinde. Olabilir. Biz doğru zannederiz ama aslında tek bir doğru yoktur. Bence bu hayatın her alanında var. Bugün ak dediğime yarın kara diyebilirim, ne var bunda? Bugün sevmediğimi yarın sevebilirim. Olamaz mı? Her şey olabilir.

Değişim varlığımızın sonucu ve aynı zamanda sebebidir. Eğer değişmememiz gerekseydi hepimiz bebeklikteki ya da belli bir yaştaki zihin yapımızda kalır ve daha fazlasını kavrayamazdık. Dolayısıyla değişemezdik. Ama insan değişmek için var. Sormak için var. Anlamak için var. Değişim zaten bizim sayemizde var eğer başka bir açıdan bakarsak.

Şunu demek istiyorum. İnsan beyni dünyada bildiğimiz, algısı ve enerjisi en yüksek organ değil mi? Ve biz beynimizin kapasitesi doğrultusunda algılayabiliyoruz her türlü durum ve olayı. Yani kapasitemiz arttıkça daha fazlasını algılayabiliriz. Yani algıladıklarımız değişiyor. Peki aslında varolan şeyler değişiyor mu? Hayır. Sadece bizim algımız değişiyor. Yani değişim bizim yarattığımız bir şey. Kendi yarattığımız şeye karşı neden bu kadar korkuluyuz o halde?

Bence insan hayatı boyunca bilinçli olarak değişimler yaşamalı. Mesela hep aynı işi yapmamalı, hep aynı evde oturmamalı, hep aynı insanı sevmemeli. Ya da aynı insanı hep aynı şekilde sevmemeli. İlişkiler değişmeli. Farklı boyutlara geçmeli, farklı açılardan yaklaşılmalı. Her zaman denemeli. Denemek güzeldir. Denemek, asla asla dememektir. Ben buna inanıyorum ve bu şekilde yaşıyorum.

Kimse değişecek diye hayatını tepetaklak etmek zorunda değil. Değişmek için çok büyük sıkıntılar çekmek zorunda değilsiniz. Artık bu kalıplardan kurtulmanın zamanı geldi. Sıyrılın kabuğunuzdan. Ufacık bir şeyle başlayın değişime ve cesur olun. Aklınızdan geçene, kalbinizden gelene güvenin. Deneyin, olmadı tekrar deneyin. Mutlaka bir faydası olacak. Hep olduğunuz yerde kalmak neyinize yarıyor? Biliyorum o güven duygusunu. O yerinizden kımıldamanıza engel olan güven duygusu. Ama biz her durumda güvende olacağız. İnandıkça ve güvendikçe Yaradana, zaten güvendeyiz.

Haydi şimdi oturup düşünün hayatınızda önce neyi değiştirebilirsiniz? Atın ilk adımı. Gerisi gelecek. Sadece sabır, inanç ve cesaret…

Sevgilerimle

Yazan : Aslı Ece Özdoğan / kendinigelistir.com