Sevgili Ego’m,
Düşündüm, taşındım ve artık seninle ciddi ciddi konuşmam gerektiğine karar verdim. Çünkü bu iş böyle yürümeyecek. İlişkimizin boyutunu konuşmamız gerekiyor. Artık daha fazla sessiz kalamayacağım. Ben susup seni dinledikçe sen beni hiçe saymaya başladın. Şimdi seninle açık açık konuşalım. Bir kere söyle bakalım, neden durmadan beni engellemeye çalışıyorsun? Elimi hangi işe atmak istesem onu hak etmediğimi ima ediyorsun. Durmadan beynimi yiyip beni umutsuzluğa sürüklüyorsun… Kimi sevsem ve beğensem, o sana göre değil, senden fazlasını ister diyorsun… Ne zaman para harcayacak olsam sanki görünmez ellerinle elimin üstüne vuruyor gibisin…Ve gelecekle ilgili güzel hayaller kurmama engel olduğun gibi şimdiki zamanı yaşamamı da engelliyorsun. Beni devamlı kuruntularla dolduruyorsun. Bana söylediğin tek şarkı var. ”Olmaz olmaz bu iş olamaz, hiç yalvarma bu iş olamaz”…

Şimdi de yapmadıklarını sayalım. Bana asla cesaret vermiyorsun. Hevesle başladığım hiçbir işte beni desteklemiyorsun. Hayallerime ortak olmuyorsun. Mutluluğumun uzun sürmesine izin vermiyorsun. Beni kendimle baş başa bırakmıyorsun. Güzel şeyler düşünmeme fırsat bırakmıyorsun. Ne aşkı ne başarıyı ne de zenginliği yaşamama müsaade etmiyorsun. İnsanlara güvenip onları kolayca sevmeme yardımcı olmuyorsun. Artık anladığım şey şu ki, sen beni pek de fazla sevmiyorsun sevgili Ego’m…

Oysa ben neler istiyorum bir bilsen. Sayayım mı sana?.. Hayallerini kurduğum işe sahip olmayı, korkmadan sevmeyi, deli gibi aşık olmayı, insanlara güvenip onların iyi yönlerini görmeyi, her zaman tüm ihtiyaçlarımı karşılayacak kadar paraya sahip olmayı, yeni şeyleri cesaretle denemeyi, yüreğimdeki sözleri kolayca söyleyebilmeyi, karşılıksız iyilikler yapmayı, hem şimdiki zamanı yaşamayı hem de gelecekle ilgili harika hayaller kurmayı istiyorum. İnsanlar iyidir demeyi, bir haksızlığa uğradığımda gereken cevabı verip yürüyüp gitmeyi, kendimi ezdirmeden affetmeyi, aptal gibi hissetmeden ve korkmadan, duygularımı incitirler, beni kullanırlar, kandırırlar diye düşünmeden ”seni seviyorum” diyebilmeyi istiyorum. Ve daha neler neler…

Ama sen, maalesef tüm bunları yaşamamı engelliyorsun ego. Beni kısıtladığını geç de olsa anladım. Evet, sen benliğimin bir parçası olabilirsin ama ben sana biraz fazla değer vermişim. Beni üzmene hep izin vermişim farkında olmadan. Özgürlüğümü elimden almışsın da farkında değilmişim. Ve artık olman gereken yere gitmenin zamanı geldi. Sana yerini bildirmem lazım kusura bakma. Daha fazla ödün veremem mutluluğumdan ve özgürlüğümden. Artık sadece ”merhaba, merhaba” …Eski günlerin hatırına tamamen bitirmiyorum ilişkimizi. Zihnimde bir yerlerde yaşamaya devam edebilirsin eğer sessizce duracaksan ama konuşmana izin vermiyorum, üzgünüm. Bir hukukumuz olmasa ona da izin vermem ya, neyse.

Yeni bir ilişki yaşıyorum artık. Bana cesaret veren, beni destekleyen, yolumda elektrikleri kesen değil, tam tersine ışık tutan biri var artık yanımda. Hayal kurduğumda bana ” hadi oradan” demiyor. Senin söylediğin şarkının aksine ”Olur olur, bal gibi olur” şarkısını söylüyor. Her zaman yapabileceğimi hissettiriyor bana. Artık insanlara güveniyorum, onları seviyorum, sevilecek bir yanlarını buluyorum en azından. Soru işaretleri uçtu gitti. Çünkü çok da iyi bir rehber buldum kendime. Hatırla sen o rehberi hep yalanlardın. Evet, o rehber kalbim…

Kısacası ego’cum, sanırım artık hoşçakal deme zamanı geldi. Bunca geçirdiğimiz yıl sebebiyle, her şeye rağmen sana teşekkür ediyorum. Sen de benim bir parçamsın ve insan olmanın getirdiği bir durumsun. İnsanlık var oldukça sen de var olacaksın. Ama artık eskisi kadar konuşmayacak ve kararlarıma yön veremeyeceksin. Bunca zamanlık hükümdarlık sana yeter. Kalan hayatında başarılar ve mutluluklar dilerim.

Elveda… :)

Yazan : Aslı Ece Özdoğan / kendinigelistir.com