Saklı gücün arkasına sığınılmış bir yaşam… O gücü nasıl kullanacağından bihaber insanlar… Kaybolmuş, eriyip giden zamanlar…
Bir tokat bazen çok işe yarıyor biliyor musun? Derin uykudan başka türlü uyanmıyorsun çünkü! Biliyorum, yaşam pınarında her an akış içindesin, kürekler de senin ellerinde; ama bu daha da acı veriyor sana değil mi? Bazen bildiğinle kalmak…
Akıntıya bırak kendini öyleyse!
Bırak ve bir nehrin okyanusa akışı gibi süzülüp git sen de. Berraklığını bulursun hem kaybolmuş yaşamında… Kendini ararken yorulduğun kadar yorulmazsın en azından bu eşsiz akışta.
Gözlerini kapatıp düşlerinle masal yaratmaktan korkma!
Korkulacak bir şey varsa o da, düşlerini çaresizliğe odaklamandır.
Gölge gibi yaşamak seni sadece bir arayış içine sokuyor ve sen, artık yorulmaya başladın! Koca bir aptaldan ne farkın var ki? Bunu ben sormuyorum, içindeki keşfedemediğin güç soruyor sana!
Uzun yolculuğa az kaldı. Zamanın zamanı yok! Bugün var olduğunu ve yarın yok olacağını çok iyi biliyorsun, ama hala gölge gibi yaşadığının farkına varmıyorsun.
Seçimlerin yaşamının bütününü oluşturdu, ama sen seçimlerinin bile hala farkında değilsin.
O zaman nesin sen?
Arada bir tokat at kendine; belki o an kendine gelir ve bir şeylerin farkındalığını kazanırsın. Tabii o tokadı atacak cesaret bulabilirsen kendinde…
Sen, korkularının arkasına sığınmış bir gölgesin.
İşte bir kez daha vuruyorum yüzüne!
Varlığınla çevreni cennete çevirebilecekken, içinde cehennem azabı oluşturan sana, bu söylediklerim az bile.
Bunu ben söylemiyorum zaten!..
Bunu, içinde fark edemediğin o muhteşem güç söylüyor sana. Ben ise sadece onun sesini yansıtıyorum! O sesin sana bir de notu var.
Diyor ki : ACI OLAN GÖLGE GİBİ YAŞAMAN DEĞİL, BENİ FARK ETMEK İÇİN HALA BİR ÇABA GÖSTERMEMENDİR!
Yazan : Uğur KOŞAR
bir yazıdan hiç bukadar etkilenmemiştim
ilim kendini bilmektir
kendini bilmezsen bu nice okumaktır…
bunu uzun zaman önce söylemişlerdi de herhalde eski türkçe olduğu için belki de kulak asamamıştık :)
neyse ki imdadımıza yukardaki mükemmel yazı çıktı.
kendini rüzgarın yönüne verip bütün dertlerini yarına erteleyip yarın geldiğinde ise o yarının bugün olduğunu sanıp yine benliğini bulma arayışını erteleten insanın ne denli aciz kaldığını, aciziyetini belki de başına gelebilecek bir musibetin farkına vardırabileceğini, hatta olmazsa o o musibeti kendisi başına getirip farkındalığına ereceğini beyan eden harikulade bir yazı gerçekten…
ekleyen dostumuzun o parmaklarına sağlık…
biliyor musunuz 2 gün önce sevgilimden ayrıldım..O ayrılamam ayrılırsam ölürüm dediğim sevgilimden..geceleri hayaliyle yatıp gündüzleri hallusonik sesiyle uyandığım sevgiliden…
ve iki gündür canımın yarısı koptuğu parçalandığı için deprese idim…
ama bu yazı gösterdiki tokat lazımdı bana ve güzel bir sille indirdi kalbime bilakis beynime…
tskler dostum tekrardan ben cevabımı aldım ve derdi kederi evde ardımda bıraktım..
gemiyi onarmamın zamanı geldi herhalde, yolculuğa devam etmeliyim…
başarılarınız gölgeniz gibi sizi takip etsin…
Aslında bütün mesele, kişinin kendi yalnızlığını ve hayatı tek başına olduğu gibi göğüsleyebilme gücünü gösterip gösterememesidir.
Aydınlanmak ne guzel degıl mı dostlar… Guzel olan her ne varsa yuregınızle bulusacaktır, yeterkı ınanın ve kendınızı doyasıya sevın…
çok güzel gerçekten. hala eskiyi düşünüp üzülmenin ne faydası var.. hatalarımın, eksikliklerimin farkındayım artık bunun için mücadele ediyorum. aynı hataları tekrarlamamak için.. umarım hayatta bu mücalemi takdir eder, yolumu açar. umarım…
çok etkileyici bir yazı paylaşım için tşkler…
Tek kelimeyle harika
İktidar ve muhalefet Karagöz ve Hacivat gibi… Yaptıkları milleti gölge oyunları yaparak oyalamak.