“Hediye almasını pek kimse sevmiyor.”
Size bu söz ters gelebilir, üstelik bir genellemedir de, ama önemli ölçüde bu durumu doğrulayan örnek olduğunu birlikte keşfedebiliriz. Bir başka genelleme de, “insanlar hediye almayı sever” genellemesidir. Evet, bu genellemeyi doğru çıkaracak sayısız örnek bulabiliriz. Ancak insanlar hayatlarında sunulan yüz binlerce hediyeden sadece onlarcasıyla yetiniyorlarsa hediye almaktan pek hoşlanmıyor diyemez miyiz?

Hediye deyince aklımıza gelen şeyler, çocuklar için bisiklet, kitap, küçük hediyelik eşyalar, giysiler, şiirler, türlü türlü eşyalar, büyük hediyeler, evler, arabalar. Her insanın vereceği hediye elbette farklıdır. Ancak insanların önemli bir kısmı, en azından benim gözlemlediklerim, hediye denince iki önceki cümledekilere benzer hediyeleri akıllarına getirirler. Aslında yeryüzü hediyelerle doludur. Nedense bu hediyeler, klasik anlamda bildiğimiz hediyeler kadar rağbet görmüyor.

Hediyeler hediyeler…

      – Bazen yaşlı bir insan, bazen küçük bir çocuk bize bir hediye sunar da, elimizin tersiyle iteriz, ne olduğun bile anlamadan. Bir şeyler söylerler bize, sıradan bir ihtiyar ya da çocuk konuşması gibi gelir bize, anlamlandıramayız pas geçeriz. 
      – Bazen çok eski bir binanın önünden geçeriz, bizim için hayatımızı değiştirecek bir hediye hazırlamışlardır içeride, binaya girmeyiz pas geçeriz, hediyemiz orada kalır. İçerideki hediyemiz, belki hayatımızı birleştireceğimiz bir insandır, belki duyacağımız bir çift söz, belki göreceğimiz bir resim ya da soluyacağımız güzel bir çiçeğin kokusu. Belki de binanın eski tip, körüklü kapılı asansöründe saklıdır bir şey bizim için. 
      – Bazen hediyemiz kütüphanemizde nereden geldiğini bile bilmediğimiz eski bir kitabın tozlu sayfaları arasında saklıdır. O orada yıllarca bekler, durur, almayız. Kitabın içindeki küçük bir mektup da olabilir, kurumuş bir gül de. 
      – Bazen hediye annemizin sabah kahvaltısındaki “haydi çocuklar” sesidir, umursamayız, ama onu kaybettikten yıllar sonra ne değer kazanır o ses. Bir hediyedir aslında, ama pas geçeriz, duymayız.
Bazen bir arkadaşımızın tavsiyesi hediyedir. Bir film ya da kitap tavsiye etmiştir. Eğer izlemezsek o filmi, okumazsak o kitabı hediyeyi almış olamayız. 
      – Bazen bir arkadaşımızın davetidir reddettiğimiz. Gitmediğimiz bu davet de bir tür hediyedir aslında geri çevirdiğimiz.

Kişisel gelişim açısından baktığınızda her şey aslında bir hediyedir. Her şey bir öğrenme ve keşfetme fırsatıdır. Tabii almasını bilene. Her gün yüzlerce hediye sunulduğu için bu hediyeleri alabilmek de beceri ve özen ister. Yorucudur, hiç uyumadan gözlerini açık tutmak gibi bir şeydir. Öyle ilginç bir ruh hali gerektirir ki, uyanıksınızdır, ama daha da uyanık olmanız gerekir. Paralel düşünmeyi gerektirir. Bir şeyi yaparken, örneğin, yürürken, çalışırken, araç sürerken, yemek yerken, konuşurken, dinlerken, yürüttüğümüz günlük faaliyetin yanı sıra nelerin hediye olduğunu görebilmek için çevreden aldığımız algılamaları yorumlamak gerekir.

Sıra dışı hediyeler ilk aşamada mutluluk vermeyebilir. Örneğin, bir başkasının bizden ya da ürün veya hizmetlerimizden şikayeti hediye gibi gelmez. Ama aslında bir gelişme fırsatıdır. Hayatımızda gelişen bir olumsuzluk, bizi öngördüğümüz rotadan çıkarır ama başka bir rotadaki hediyelere götürür. Her şerde hayır vardır derler ya onun gibi bir şey. Hiçbir şey göründüğü gibi değildir. Geleneksel anlamda olumlu anlamı olan hediyeler, örneğin bir büyük para ikramiyesi ya da miras, uzun vadede mutsuzluk getirebilir. Ama aslında bu bile bir hediyedir ders çıkarmasını bilene.

Büyük şehir daha çeşitli hediye sunar insana. Şehirde girmediğiniz on binlerce binada sizin için çeşit çeşit hediye saklıdır. Gerçek yaşama daha yakın bir örnek verirsek, örneğin İstanbul’da her gün en az beş yüze yakın farklı sanat etkinliği gerçekleşir, bu etkinliklere gidenler sunulan hediyeleri alır, gitmeyenler de almaz. On binlerce insanın size söyleyeceği ne ilginç sözleri vardır kim bilir.  Her gün dolmuş kuyruğunda görüp de konuşmadığınız biri vardır, belki de karşılıklı hiç konuşmadan ölebilirsiniz de, ama belki de yaşadığınız sürece belki de yaşamınıza en çok anlam katacak insandır o. Sadece şehirler değildir hediyelerle dolu olan, bir köy yeri de aslında hediyelerle doludur, ama hediyelerin türleri şehirdekilerden farklıdır.

Yazan : Melih ARAT / Sıradışı Yaşam Becerileri Kitabı