Henüz tüm detayları ve boyutlarını tam olarak keşfedemediğimiz ve sürekli büyüyen evrende, dünya adlı bir gezegende yaşıyoruz. Milyarlarca yıl önce başlayan değişim ve dönüşümü, kendimizle beraber etrafımızı da değiştirerek ve dönüştürerek devam ettiriyoruz. Bilerek ve isteyerek yaşadığımız çevreye zarar veriyoruz.

Salt kendi rahatımız, genişlemesini istediğimiz konfor alanımız, bitip tükenmek bilmeyen istek ve arzularımız nedeniyle daha fazla tüketiyor, yok ediyor ve hatta kimi canlı türlerinin neslini geri dönülmeyecek şekilde sona erdiriyoruz.

Çekirge sürüleri gibi doğal olan her şeyi, önce kesin bir biçimde işgal ediyor sonra da yok ediyoruz. Üstelik tüm bunları yapan, doğanın bir parçası olan insan… Peki bu yoğun şekilde karşıdan alan ve sürekli tüketen yaşam biçimi aslında ideal olan mıdır?

Değilse ideal olan yaşam nasıl olmalıdır? Başka bir açıdan soracak olursak, doğada başlayıp doğada sona eren hayatın kavramsal çerçevesi ve anlamı nedir? Sadece ihtiyacından fazlasını tüketmek ve kalıcı olarak yok etmek midir?

Kesinlikle değildir!

İdeal olan yaşam pozitiftir. Yıkıcı değil yapıcıdır. Yapı taşı sevgidir. Üreterek, top yekûn yok etmeden, insanların hem kendi aralarında hem de dünyayı paylaştıkları diğer canlılara karşı, diğerlerinin yaşam hakkı ve özgürlük alanına saygıyı, birbirine karşı ise koşulsuz sevgiyi sağlayan mekanizmadır.

İdeal yaşam böyle ifade edilebilir…

Diğer taraftan rasyonel ve basit bir hesap yapacak olursak durum şu:

Ortalama 70 yıl yaşıyoruz.
Yarısı uykuda geçiyor.
Kalan 35 yılın 5’i çocukluk.
5’i yaşlılık.
Kaldı 25.
15 yıl çalışma.
Kaldı 10.
Tuvalet, banyo 5 sene.
Geriye kaldı 5 yıl…

Düşünen bir varlık olmamızdan ve elbette geri kalan 5 yıldan hareketle adına yaşam denilen bu kısa sürenin (ki evrendeki zaman göz önüne alındığında 70 senelik ömür yaklaşık olarak bir göz açıp kapama süresine tekabül ediyor) bütünsel olarak hakkını vermek gerekiyor. Ancak yaşamın hakkını verme meselesinden önce çözümlenmesi gereken çok önemli sorular var.

• Biz öz benlik olarak onun neresindeyiz?
• Bu bakış açısı ile ben ve benim hayatım ne demek?
• Hayatının nasıl olmasını istiyorsun, bunun için hangi kararları veriyor ve pratiğe dönüştürüyorsun?
• Hayatın anlamı nedir?

[highlight]Hayatın anlamı, senin ona ne şekilde ve nasıl anlam kattığındır. Sen ise kattığın anlam kadarsın! Asıl olan senin yaşam sürende yarattığın manadır…[/highlight] Evren senin aklın ve kalbindir, istediğin yere kadar gidebileceğin… Sadece an var… Ötesi yok… Öncesi yok… Sonrası yok… Tekrarı yok… Çok geç olmadan kurtar kendini! Sakın Vazgeçme…

[box type=”shadow” ]

Sakın Vazgeçme – Farkındalık Atölyesi

Hiçbir şey için geç değil!
Onlar yaptılar, isterseniz siz de yaparsınız.
Sakın vazgeçmeyin!
Sakın Vazgeçme’nin ana fikri, “Her yiğidin bir yoğurt yiyişi vardır.” Önermesini merkeze alarak, aslında her birimizin kendi yaşamlarımıza, yeterince istersek ve gerçekten emek sarf edersek arzu ettiğimiz doğrultuda yön verebileceğimizi anlatmaktır.
Tabi tüm bunları yaparken kendimizi keşfederek, doğrulardan vazgeçmeyerek ve yanlışlarda ısrar etmemeyi öğrenerek…
Size meydan okuyorum çünkü bu kitapta alışılmış ve sıradan yöntemlere rastlamayacaksınız. Akademik kaynaklarda anlatılan kolay erişilebilir teorik öğretilere bağlı kalmayacak ve bu bilgileri tekrar etmekten ziyade, sanat, spor, siyaset, iş yaşamı ve felsefe alanlarında öne çıkan, kamuoyunun büyük çoğunluğu tarafından başarılı ve etkili liderler olarak kabul edilen, “vazgeçmeyen” sıra dışı kişilerin hayat hikâyelerini; özgün yöntemlerinin ortaya çıkış sebepleri ile birlikte “Neden, nasıl ve niçin?” sorularına bağlı kalarak derinlemesine görecek, etraflarında yarattıkları etkileri onları yakından tanıyan kişilerden dinleyeceksiniz. Bu örneklerden öykünüp cesaretlenerek kendi özgün yönteminizi bulacak ve özünüzü keşfederek yaşamınızın aslında halen yazılmakta olan bir hikâye olduğunu ve bu hikâyeyi gerçekten istediğinizde değiştirilebileceğinizi, iç aydınlanmanızı gerçekleştirerek fark edeceksiniz.

[ KİTABI D&R ÜZERİNDEN SATIN ALABİLİRSİNİZ ]

[/box]

Yazan : Emrah Yolaç