Dün akşam yaptığım çalışma oldukça geç bittiği için saat 12 gibi eve ulaştım, araçtan indim binaya doğru yürürken aklımdan bir güzel insan geçti, gülümsedim, onun yaşadığı alandan geçerken bir baktım balkonda arkadaşıyla oturuyor, beni görünce suç işlemiş gibi şaşırdı, elindeki telefonu bana çevirdi “bak seni konuşuyorduk senin foFoğraflarına bakıyorduk” dedi. Gerçekten de o an ekranda hulya vardı, güldük sohbet ettik biraz, sarıldık, ona sarılmak iyi geldi bana ve gecemi sayesinde keyifle sonlandırdım. Sonra sabahın erken saatlerinde telaşla bir arkadaşım aradı, yolda eşzamanlı bir hal yaşamış onu anlattı, bende örnek olsun diye akşamki olayı anlattım. (İki ayrı olayın birbirleriyle bağlantılı bir biçimde aynı anda gerçekleşmesidir eşzamanlılık.) Dedi ki bana “ya başka bir şey dileseymişsin olacakmış demek.” Güldüm “iyi ki dilememişim iyi ki bu geçmiş aklımdan çok keyif aldım onu görmekten” dedim.
Ve sonra gözüm evimin içerisine takıldı ki zaten aklım takık vaziyetteydi :) Bir süredir valiz elimde dolaştığım için işler yüzünden, yaşamaktan çok zevk aldığım evimin rutin bakımında ipin ucu kaçtı. Günlük yaşamda evimin tüm işlerini, yemek vs. her şeyi kendim yaparım ancak bu sefer sıfırlama niyetiyle bana yarım gün yardım edecek bir bayana ihtiyacımın olduğu aşikardı. Sabah saat 9 ve sadece bugün bu işi halledebilirim. Normal şartlarda boşta birisini bulmak pek kolay olmuyor oturduğum bölge itibari ile. Ama tereddütsüz aradım bayanı. Anlattım halimi, “tamam dedi bende yarım günlüğüne senin alt dairene geliyorum, yoldayım hatta, orada işimi bitirip öğleden sonrada sana çıkarım.” Nasıl mutlu oldum anlatamam size, bir hafta önce program yapsam bu kadar denk düşerdi. Ben böyle mutlu mutlu kahvemi yapıp pencereden bakarken bir başkası aradı, genelde beni arayanlar “sen nasılsın hulya” diye pek sormazlar, sanırım hep iyi olma halinde yaşadığım ve en önemlisi de hep dinleyen modunda olmam gerekiyormuş gibi zannediliyor ama neyse alıştım artık. Nasıl olduysa tam telefonu kapatırken “ya sende bir şey var pek heyecanlısın” dedi, o kim bilir aklından ne geçirdi bilemem ama ben evimin temizliğine gelecek bayanla konuşmamı anlattım. “Bu mu mevzu” dedi. “evet” dedim, “inanamıyorum sana” dedi güldü kahkahayla, birde ekledi “keşke başka bir şey dileseymişsin” diye :)
Ne zaman istediğin birşey olsa, keşke başka birşey dileseydin derler. Oysa sonu yoktur istemenin… Şükretmeyi bilmek gerek, sadece yeterli olanı istemek gerek… Yaşadığım bu iki olay benim için çok değerli hallerdi, hissettiğim fayda yüksekti, iyi ki başka bir şey dilememişim, iyi ki bunlar tam vaktiymiş ki gerçekleşmiş. “Keşke başka bir şey dileseymişim/dileseymişsin bak olacakmış” yorumu beni -söyleyenin kimliğinden bağımsız- her daim rahatsız etmiştir, kulağımı, yüreğimi, ruhumu tırmalamıştır. Yok yahu ben bunu istedim, diledim ve oldu, çok şükür. Madem Rabbim bu istediğimi onayladı, başka bir şey isterim vaktiyse, hakettiysem onuda onaylar. Gerek yok ki açgözlülüğe, tatminsizliğe… Çünkü ben her anımı iyi olarak yaşıyor, geleceğimin parlak, sevinç ve güven içinde olduğunu biliyorum. Çünkü ben Evrenin sevgili çocuğuyum; Evren şimdi ve her zaman sonsuza dek sevecenlikle ihtiyaçlarımı karşılıyor.
Aborjinlere ait olduğu söylenen bu duayı çok seviyorum, buzdolabımın üzerinde de yazılıdır hatta; “Her şey yeterli olsun! Seni ayakta tutmaya yetecek kadar güzelliklerle dolu bir yaşam diliyorum. Aydınlık bir bakış açısına sahip olmana yetecek kadar güneş diliyorum. Güneşi daha çok sevmene yetecek kadar yağmur diliyorum. Ruhunu canlı tutmana yetecek kadar mutluluk diliyorum. Yaşamdaki en küçük zevklerin daha büyükmüş gibi algılanmasına yetecek kadar acı diliyorum. İstediklerini tatmin etmeye yetecek kadar kazanç diliyorum. Sahip olduğun her şeyi takdir etmene yetecek kadar kayıp diliyorum. Son elvedayı atlatmana yetecek kadar merhaba diliyorum.”
Yazan : Hülya Konar