İnternette dolaşırken Doğan Cüceloğlu?nun eğitimindeki katılımcılarla yapmış olduğu bir konuşma karşıma çıktı. Okudum ve gerçekten de tüylerim diken diken oldu. Düşünsenize öleceğinizi bilseydiniz ne yapardınız?
Bu yazıyı okuduktan sonra hayatınızdaki pek çok şeye aynı gözle bakmayacak, çoğu şeyi üstünkörü geçmeyeceksiniz. Hayata gözlerinizi açmanız umuduyla…
Doğan Cüceloğlu: Arkadaşlar, aranızda ölümcül hastalığı olan var mı?
Bir katılımcı: Allah?a şükür, hocam, bildiğimiz kadarıyla yok.
Cüceloğlu: Ne güzel! Peki, bana, istisnasız tüm insanların, yani altı milyar insanın da başına geleceği garanti bir şey söyler misiniz?
Cevap neredeyse otomatik olarak çıkar
: Ölüm.
Cüceloğlu: Gerçekten de ölüm tüm insanların başına geleceği kaçınılmaz olan tek şeydir. Doğum da tüm insanların başına kesinlikle gelmiştir ama bundan sonra başa gelmesi kesin olan tek şey ölümdür. Başka hiçbir şey insanların tümünün başına gelmeyecektir. Peki, madem öleceğimiz garanti, bu benim ölümcül bir hastalığım olduğunu göstermez mi?
Katılımcılar burada sessizce, başlarıyla onaylamaya başlar. Öleceğim belli ise benim ölümcül bir hastalığım olduğu da açıktır?
Cüceloğlu: Peki, ne zaman öleceğimizi biliyor muyuz?
Katılımcılar: Hayır
Cüceloğlu: Bu saniye içinde olma olasılığı var mı?
Bir katılımcı: Var.
Cüceloğlu: Yarın?
Bir katılımcı: Evet.
Cüceloğlu: 30 yıl sonra?
Bir katılımcı: Olabilir.
Cüceloğlu: Peki bunlardan hangisinin sizin başınıza geleceğini biliyor musunuz? Mesela bu akşam eve sağ salim varacağınızı nereden biliyorsunuz?
Sınıf sessizce dinlemeye devam eder. Çünkü genellikle yaşama böyle bakmamışlardır.
Cüceloğlu: Peki bir de tersini düşünelim, bu akşam eve döndüğünüzde, bu sabah evden çıkarken sağ salim bıraktıklarınızı sağ bulma garantiniz nedir? Var mıdır böyle bir garanti?
Bir katılımcı: Yoktur Hocam.
Cüceloğlu: Peki nereden biliyoruz az sonra telefonun çalmayacağını ve evdekilerden birinin az önce öldüğünün bize söylenmeyeceğini?
Katılımcılar burada rahatsız olmaya başlar.
Bir katılımcı: Hocam konuyu değiştirsek?
Cüceloğlu: Ama en yalın ve açık gerçek üzerine konuşuyoruz, biraz daha devam edelim bence. Peki, acaba bunu dün gece bilseydiniz, yani evde akşam birlikte olduğunuz kişilerden birinin yarın ölüm günü olduğunu bilseydiniz, o zamanı aynı dün gece olduğu biçimde mi geçirirdiniz? Yoksa farklı şeyler mi yapardınız?
Bir katılımcı: Kesinlikle çok farklı geçerdi Hocam.
Cüceloğlu: Şimdi sizden rica ediyorum, lütfen bir an arkanıza yaslanın, gözlerinizi kapatın ve bu sabah evden çıkarken evde bıraktıklarınızdan birinin gerçekten öleceğini düşünün, dün akşamınızı nasıl geçirirdiniz? Aynı iletişim mi olurdu? Onunla aynı konuları mı konuşurdunuz? Aynı konular, tartışma ya da gerginlik yaratır mıydı? Yoksa önemsiz hale mi gelirdi? Bu sabah evden çıkarken, bu son görüşünüzde ona ne derdiniz? Onun boynuna sarılmakta tereddüt eder miydiniz? Çok sıkı sarılmaya mı, aynaya mı vakit ayırırdınız? Ona, yüreğinizin derininden gelen bir ?Seni gerçekten çok seviyorum? demeye ne gerek var diye düşünür müydünüz? Onun ölecek olması sizin ona duyduğunuz sevgiyi yoğunlaştırmaz mıydı?
Burada bazı katılımcılar ağlıyordur. Belli ki dün akşam yaptıklarından bir kısmının ne kadar anlamsız olduğunu şimdi fark etmişlerdir.
Cüceloğlu: Şimdi gözlerinizi açabilirsiniz, acaba kaç tartışmamızı bu kadar gereksiz biçimlerde yapıyoruz, kaçı gerçekten yaşamda karşımızdakinin varlığından daha önemli, hangilerinde ?Şimdi kalbini kırdım, ama zaman içinde ben ondan özür dilemesini bilirim? diye kendi kabuğumuza çekilip tartışmaları donduruyoruz. Yarattığımız kırgınlıkları tamir etme olanağımız gerçekten var mı? Buna zamanımız gerçekten kaldı mı?
kaynak : Doğan Cüceloğlu Seminerlerinden bir alıntı…
O,artık yok.telefondan onun kayıtlı ismini aradığımda açamaması,ismini telefondan silmek zorunda olmam…tüm bunlar içinde bulunduğum durumu anlatamaz;çaresizizlik bu olmalı.Yaşamak zorunda olduğum için özür dilerim kuzenim.
Cidden ne kadar doğru bir yazı.
Teşekkürler hatırlamak iyi oldu.
harika olmuş ya..bencede çok doğru zaten uzun zamandır hep bu tür şeyler düşünüyordum….
Gerçekten çok etkilendim bu mesajı attıktan sonra belki yaşayacağımın bir garantisi bile yoktur..
evet bu durumu birberi yaşadım sabah kardeşim iel kavga ettim akşam ölüm haberini aldım ve hala o yaşanan kavgadan dolayı bir yanım derin bir acı yaşıyor
Doğan Cüceloğluna bir kez daha tşk..ler..Sizlere de tşk..ler böyle bir alıntıyı bir kez daha bizlere hatırlattığınız için..Bence bunları her zaman aklımızda bulundurup sevdiklerimize ve çevremizdekilere biraz daha düşünceli davranmamız gerekiyor..saygılarımla..
çok güzel bir yazıydı. Doğan Cücelolu’na hayata farklı bir bakış sunduğu için, sizlerede yayınladığınız için teşekkür ederim.
çümle kuramıyorum ? grecekden hayatı gününde yaşayalım ve azla kendimizi küçük şeylerle yıpratmayalım ..?
Çok doğru.Katılıyorum.
Ölüm bize Allah’ın bir lütfudur.Her canlı doğar,yaşar ve ölür.Ölmek kavuşmaktır sevgiliye.Gayb aleminde verilen randevuya iştirak etmektir.Verilen sözü yerine getirmektir.Eğer sen ve ailen Allah’ın emrine göre yaşar iyi bir insan olarak terkedersen dünyayayı,ahirettede onlarla beraber olacaksın.Unutmamak lazım inanmamak oraya gitmeye değil CENNET’e girmeye mani.
gerçekten çok etkilendim, gözledim nemlendi..teşekkürler Doğan Hocam..
ben beğendim okumanı tavsiye derim ama çok duygulanma tamammı canım arkadaşım :-)
böyle bilgilerle biz insanları aydınlatan ve bizi derin düşüncelerde insanlara bakış açımızı değiştiren sayın hocamıza sonsuz şükranlar sunarım ALLAHA EMANET OLUN SAYGILARIMLA
hayat
ölüm ölüm ölüm
insanlar ne anlama geldiğini farkedemiyor ölümün.(ben de dahil)
ne kadar anladığını düşünse de anlayamadığı bir şey. örneğin bu ateşin yaktığını birisinden gören bir çocuğun ateşten ürkmesi gibi bir şey. ürkecek bir şey olduğunu bilir ama nasıl bir acı verdiğini bilmez.
en büyük ölüm acısı, gittiğinde geride bıraktıklarının ne kadar yanlış oldğunu öğrenip değiştirme hakkının artık olmadığını kesin olarak fark etmekmiş.
örnek bir deneme gözlerinizi kapatıp kabirde olduğunuzu hiç düşündünüz mü?
kimsem yokki ölsün
çok doğru.bezen sevdiklerimizi sevdiklerimiz olarak göremiyoruz.hayata öyle bir kaptırmışızki kendimizi kim ne zaman nereye gdecek unutmuşuz.dünde bugünde yarında garanti değil 1 sn sonrası bile. o yüzden her iki dünyamızıda dolu dolu yaşayalım arkadaşlar.
Dünya da ölecek bizlerde öleceğiz önemli olan yaşadığımız zaman içerisinde kalp kırmadan yaşamayı öğrenmemiz hayat hatalar ve pişmanlıklarla dolu çok geçmeden yaptığımız hataları kırdığımız kalpleri birazda olsa düzeltmeye çalışmalıyız birgün gelirki bunu yapmadığımıza pişman oluruz ama iş işten geçmiştir artık allah herkese yaptığı yanlışların farkına varmayı nasip etsin.
Doğan hocama bizlere farklı bir bakış açısı sunduğu için çok teşekkürler allaha emanet olun hocam.
gerçekten çok güzel teşekkür edriz
Çok acı bişey bunu düşünmek ama;gerçekten her zaman bunun bilinciyle yaşamak lazımki:sevdiğimiz insanların kıymetini kaybetmeden anlıyalım.ve bazen bunu düşünüyorum.sevdiğimiz insanların kıymetini hep bilmek ümidiyle……
iyi de hergünü yarın ölecekmişiz gibi yaşamak birazda korkaklık değilmi
biliyoruz hepimiz bi gün öleceğiz elbette.insanız hatalarımızla dpğrularımızla insanız.hata yaparken veya doğru bişey yaparken nerden bileceğiz hata yapıp yapmadığımızı.hata her zaman yapılabilir.hata olduğunu bilsek zaten yapmayız.
bildiğim bişey varsa oda insan hata yapar bunun farkına zamanla varır. insanı insan yapan hatalarından ders çıkarmasıdır.hatayı yarın öleceğimizi bilsekte yaparız çünkü doğruyu bilmek için yanlışı öğrenmek gerekir
hergünü ertesi gün ölecek gibi yaşamaktansa geçmişte yaşadıklarımızdan ders çıkararak yaşasaydık hata da yapmazdık.ayrıca insan hatalarıyla insandır.ve insan hatayı bilerek yapmaz bilseydi adı hata olmazdı.
Cok sükür bu yaziyi okumadan öncede sürekli düsündügüm bir sey bu… Ölüm… VE kaybetmek…
Her aksam ne olursa olsun, anneme babama sim sIkI sarilip, onlari öpmeden yatmam… Hatta doyasiya bakarimda onlara… Bir bilseler icimden gecenleri…
Bu düsüncem bir cok tavrimi degistirdi… Güzelde oldu… En azindan ölüm kapiyi caldiginda ‘keske…’ demeyecegim…
Cok güzel bir paylasim Özgür’cüm… Emegine saglik…
Ya çok güzel yaa. Gerçektende bu yazıyı bloguma koymak istiyorum. Umarım izin verirsiniz bende blog adresimi veriyim.
http://siirlerlebizbize.blogspot.com
Zaten blogumda sizin güzel bi site olduğunuzu söylüyorum hep.
Sevgili @Gülümse,
Yazılarımızı “kaynak göstermek” şartı ile sitelerinizde yayımlayabilirsiniz.
İlginize teşekkür ederim.
selam..değerli arkadaşlar, hiç farkettiniz mi bilmem: biz insanlar
ölüm denilince içimizde bir korku bir ürperti hissederiz.
İNSAN SONSUZLUĞA PROGRAMLIdır..evet biz sonsuza kadar yaşamaya programlandık…beynimizin bir köşesinde çok da üstelemediğimiz bir ölüm düşüncesi var ama, bu her zaman daha sonraya bırakılacak bir konudur hep..aman bee deyip geçmeyi yeğleriz….ölüm zamanımızın bir sır olması ; delirmemize mani olan tek ilaç…saygılar
bazende nasıl gerek ölümü düşünmek ölümde olmasa yaşanmazdı herhalde….
arkadaşımın tavsiyesiyle bu siteye girdim ve dolaşırken sizin yazı başlığınız dikkatimi çekti o yazıyı gördüğümde içim ürperdi hocam okudum çok etkilendim hayatta ne olursa kimsenin kalbini kırma kalp kırmak kolaydır düzeltmeye zaman yeterse
Bence bir ter gerçek vardır. Oda ölümdür. Diğer şeyler yalandır. o halde Dünyada kaldığımız süere içerisinde lütfen birrimizele iyi geçinelim. İyilikler Dünyara kalır. Aman dikkat edelim. Kötülüklerle anılmayalım.
etkileyici bir yazı. ne yazık ki diğer etkilendiğimiz şeyler gibi çok ama çok kısa bi sürede aklımızdan uçup gidecek… keske her daim hatırlayabilsek. o zaman insan iliskileri de ciddi anlamda düzene girer
etkilenmemek elde değil!hayaın karmaşasında unuttuğumuz aslinda unutmadığımız aklımıza gelmesi işimize gelmeyen bi gerçeği bu kadar unutturmayacak bir yazı gerçekten.teşekkür ediyorum…
çok gerçekçi bir yazı.tebrikler.ama insanoğlu nankör
Tavuk Suyu Kitabindan Alinti.
Bence saçma.
Öncelikle bu tarz bir konuşmanın katılımcıların psikiojilerine katkısı ve o anki eğitime katkısı kesinlikle olumsuz olacaktır.Hayatımızı sürekli yakınlarımızın öleceğini bilerek yaşamak depresyona girmeye kadar gidecektir.Bardağın dolu tarafından bakıp ta pozitif düşünmekle ilgiside olmadığını düşünüyorum. Bu tarz bir yaklaşım kimseyi mutlu edemez.Bu ölüm gerçeği bize mutluluk getirmeyecektir.Hiç bir duruma objektif bakılamaz ,mantıklı hareket edilemez.
sonunu düşünen kahraman olamaz
NE HASTA BEKLER SABAHI
NE TAZAE ÖLÜYÜ MEZAR ………………….
ölümü hatırlamak insanın bakış acısını,olaylara karsı yorumunu dahada olgunlaştırmakta.bu duygunun bir kez daha bizlere hatırlatılmasında emegi olan hekesden RABBİM RAZI OLSUN İNŞALLAH .SELAMETLE
mrb hocam ben sizin yazılarınızı okuduğumda konu ne olursa olsun çok fazla etkileniyorum elimden geldiğince takip ediyorum sizi.yine çok fazla etkilendiğim bir yazı ve bana benim için çok değerli bi arkadaşımı hatırlattı artık aramızda olmayan bi arkadaşım keşke bu yazıyı o aramızdayken okumuş olsaydım belki şimdi herşey çok farklı olurdu en azından keşke demek zorunda kalmazdım
BEĞENMEDİM BU YAZIYI :( DÜŞÜNCELERİM ZAMANLA GERÇEĞE DÖNÜŞÜYOR,SADECE GERÇEKLEŞMESİNİ İSTEDİĞİM ŞEYLERİ DÜŞÜNMELİYİM!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
gerçekten de çok haklı insanlar birbirlerinin kıymetini başına birşey gelince anlıyor
cok guzeldi..ölümü düsünmek cok korkutucu..bu gercegi aklımızdan hiç cıkarmasak hayat daha yasanılır bir hal almazmı..
ÇOK GÜZELDİ BEN ÖZELLİKLE BU KONUNUN BAYANLARA TESİR ETMESİNİ İSTERDİM AMA ETMEZ SANMIYORUM BAYANLAR HEP VURDUM DUYMAZ KENDİNİ DÜŞÜNEN BEN HAYIRRR DİYEN BAYANLARI DUYAR GİBİYİM AMA MALESEF DÖNÜP ARKANIZA BAKIN NE KADAR KALP KIRDIGINIZA HAYIR CEVABI VERİRKEN BİLE NE KADAR SAYGISIZCA DAVRANDIGINIZA VS.. BUNUN GİBİ UNUTMAYIN KESİNLİKLE ALLAH KADINI ERKEGE BİR EŞ OLARAK BİR NEVİ YARDIMCI İTAATKAR OLMASI İÇİN GÖNDERMİŞ AMA SİZ BUNLARI KABUL ETMİYORSUNUZ KADIN ERKEK EŞİT HAYAT MÜŞTEREK BUNLAR HEP BAYANLARIN YAŞAYIŞINI KOLAYLAŞTIRIYOR DİYE BAYANLAR ZORUNLU SÖYLÜYORLAR YANİ HAYATI ZORLAŞTIRAN TEK VARLIK BAYAN,BAYAN,BAYAN AKSİ İNKAR EDİLEMEZ
ay ağlayacağım bu ne böyle :'( bu cüceloğlu da ne kadar karamsarmış.Bence insan her dakika ölümü düşünürse yaşayamaz ,beğenmedim bu yazıyı..
şükürler olsun ne kendimizin nede bir başkasının ölüm gününü bilmiyoruz.
herkes gibi bende bu yazıyı okudugumda kendimde hatalarımı gördüm ve evet dogru dedim kimse yarına uyanacagını bilemez,kalp kırmadan yaşamk gerek,sitem etmeden.önyargısız,karamsar olmadan ….
hiç aklına getirmemek ölümü…
ve herşey sona erdiğinde yaşamak onu..
YAŞAMAK öyle güzelki..
herkes bunu hergün düşünmeli
TESEKKÜR EDERİM ÇOK DOGRU SAOLUN COK İYİSİNİZ
ÖLÜM YENİDEN BİR VAR OLUŞTUR.BİR UYANIŞTIR.ASIL VARLIĞININ FARKINA VARMAKTIR.ÖLÜMÜ DÜŞÜNMEK İSE BİR BOŞLUĞA DOKUNUP,DİPSİZ BİR KUYUDA HİSSETMEKTİR KENDİNİ.AKLIMA GELEN ŞU SÖZLER;HERŞEY YALAN ÖLÜM KAÇINIZMAZ BİR GERÇEK, BANA KENDİMİ HATIRLATIYOR.GÜZEL OLMASAYDI ÖLÜM ,ÖLÜRMÜYDÜ HİÇ PEYGAMBER?ÖLÜM ACI OLDUĞU KADAR GÜZEL YANI DA VARDIR.
BİZLERE ESİN KAYNAĞI OLAN YAZILARINIZ İÇİN DE TEŞEKÜRLER.
Gerçekten çok kötü bi durum ya insann böyle şeyleri okuduktan sonra bazı şeylerin aklına gelmesi ne acayip elbet bi gün ölüceqimizi biliyoruz ama nefes almanın yaşamanın kıymetini bilmiyoruz ..:(